Soms sta ik bij de HEMA met een dagboekachtig notitieboekje in m'n handen en dan denk ik "zou het me nou echt lukken een dagboek bij te houden". Meestal realiseer ik me op zulke momenten dat me dat nog nooit is gelukt, en besluit vervolgens om die dingen die ik zonodig moet spuien dan maar op m'n weblog te zetten. Een stuk makkelijker (mijn handschrift is dramatisch), een stuk sneller (ik krijg erg snel schrijfkramp) en een stuk netter (ik ben groot fan van de Delete en Backspace knoppen).

Het is zo'n fijne zomeravond met regen. Eigenlijk lijkt het wel herfst, zeker in mijn kamer waar het altijd koud is, maar ik vind het wel wat hebben om op dezelfde dag in juni in je hemdje door Hilversum te kunnen lopen en 's avonds met warme thee, koekjes, en sloffen aan je scriptie te kunnen werken. Achter me op de bank ligt Eros te spinnen, en af en toe uit het niets komt er ineens een "miauw" uit hem. Daar is hij sinds een paar dagen mee begonnen, misschien voelt hij zijn aanwezigheid niet genoeg gewaardeerd ;) Hij begint in ieder geval erg menselijke trekjes te vertonen. Als ik, bijvoorbeeld na het boodschappen doen, binnenkom wordt ik onthaald met een luid "mieeeeuw" gecombineerd met het eens lekker uitrekken van de voorpoten, waarna hij zichzelf op z'n rug rolt, z'n pootjes uitstrekt en me aankijkt met een blik van "aai mij, of ik krab je ogen uit". Als ik aan het koken ben dan zit hij vaak achter me mee te loeren of er niet toevallig een stukje vlees op de grond valt, en als ik aan m'n bureau aan het werk en het is mooi weer zit hij negen van de tien keer vanaf de tuintafel als een ware scriptiebegeleider naar binnen te kijken of ik wel aan het werk ben. Zie foto hieronder.

Tot zover mijn Eros-relaas. Hij is gewoon lief, en soms wil ik daarover vertellen.


Hij kijkt wel een beetje gemeen... maar dat is vast motiverend bedoeld ;-)