15 november 2004

Rare mensen.

Ik erger me aan mensen die roepen op hun livejournal/weblog/website/weetikveelwatnogmeer dat ze het zo vervelend vinden dat mensen alles kunnen lezen; zelfs mensen die ze niet kennen of wel kennen maar nooit mee praten. Ik geef het toe: ik lees een hoop weblogs van mensen, gewoon omdat ik hun schrijfstijl leuk vind of omdat ik me verveel of omdat ik nieuwsgierig ben. Ook mensen die ik ken, van school, houden erg persoonlijke zaken bij op internet en gaan vervolgens roepen dat ze zich aangevallen voelen in hun privacy.

Kijk; je hoeft het niet op internet te zetten hoor.
Hoe naief kun je zijn als je eerst alle persoonlijke problemen online gooit en vervolgens gaat klagen dat iedereen je persoonlijke problemen leest.

Suf zeg.
Ik vraag me ook wel eens af wat ik neer wil zetten en wat niet. Maar als ik iets voor mezelf wil houden is dat niet zo moeilijk: dan typ je het gewoon niet uit en zet je het gewoon niet online. Makkelijk zat.

Geen opmerkingen: