Disneyland Parijs

We zijn weer terug van vier dagen ongelimiteerd consume.. euh.. genieten in Disneyland Parijs. Of Eurodisney, zoals ik het steeds blijf noemen, omdat het nog zo in mijn hoofd zit van vroeger. "Mam! Gaan wij nu eindelijk ook eens naar EuroDisney?". "Nee lieverd, veel te duur, geen sprake van, doe niet zo gek.". Aangezien lief hetzelfde niet-naar-EuroDisney-mogen-jeugdtrauma *kuch* had, besloten we nu maar eens samen er heen te gaan. Met de auto, "makkelijk in 4,5 uur te doen" volgens sommigen. Dus maandagmorgen vertrokken we vol goede moed om 7 uur, om rond half 12, dachten we, op plaats van bestemming te zijn.

Dag 1 - Autorit, Hotel Cheyenne, Disneyland

TomTom bracht ons echter al snel op andere gedachten omtrent de estimated time of arrival. Vijf uur rijden, 12 uur daar. Nouja, ook goed. Maar met de files in Nederland (dat krijg je als je zelf nooit autorijdt en dus ook nooit in de spits vast komt zitten..) begon zelfs TomTom al wat pessimistischer te worden. Nou ja, half een dan. Ook goed. Maar niemand, zelfs TomTom, had kunnen voorspellen dat de ringweg van Antwerpen een demonisch obstakel vol files, ongelukken en bizarre vrachtwagen-inhaalacties op de weg naar EuroD.. euh Disneyland Parijs zou worden.

Nouja, m'n vader. Achteraf. "Ja, Antwerpen, daar sta je altijd vast.". Toen we al thuis waren. Mjoah. Fijn. Anyhoo, we stonden dus vast. Met hoge nood, want toen we Antwerpen naderden "hoefde ik nog niet zo nodig en kon ik nog best even wachten". Anderhalf uur later dacht ik daar toch iets minder optimistisch over, en nog nooit ben ik zo blij geweest met een obscuur en onhygiënisch wegrestaurant slash bouwkeet slash modderpoel waar ik even naar de WC kon en waar we konden schelden op de RingWeg van Antwerpen.

Maar niets kon onze stemming bederven, we gingen tenslotte naar Disneyland! Verder hebben we geen problemen meer onderweg gehad, en rond half twee kwamen we aan bij Hotel Cheyenne, het "Wilde Westen" hotel-stadje van Disneyland. Het was erg mooi met alle herfstkleuren en het zag er ook gezellig uit. En ze spraken er zelfs Engels! Dat viel me mee, de laatste Fransman die ik sprak - toen was ik negen - keek me boos aan toen ik per ongeluk "two" in plaats van "deux" zei en weigerde toen me nog te helpen. Dat was hier wel anders, je moet werkelijk debiel zijn om in Disneyland iets niet te snappen of iets niet te kunnen vinden met alle bordjes, muziekjes, aanwijzingen, folders, lampjes, pijlen en hulp die je krijgt
.

Onze kamer lag in het gebouw "Soaring Eagle", hoe poëtisch, en was prima, netjes, en volledig in cowboystijl ingericht. Met een lamp met een cowboylaars, cowboybehang, cowboybedden, cowboykastjes, cowboydekens, een groot houten cowboybed en een cowboystapelbed (?). Cowboys gebruikten blijkbaar geen toiletborstel of minibars, dat was dan weer jammer. Oh, en voordat ik het vergeet, natuurlijk het Disneyland-kanaal in zeven talen op de televisie! Zeven keer blonde, vrolijke meiskes die vertellen dat je ook kunt onbijten met de prinsessen! Maar helaas, m'n lief was onvermurwbaar. Ik mocht niet. Snik
.


Nadat we onze bagage hadden gedumpt en de broodjes, appels, bananen en drinken hadden overgepakt, je bent Hollander of niet, gingen we naar het park. Het was mooi weer, en het hele park was aangekleed in Halloween-stijl. En natuurlijk Halloween-muziekjes totdat je er bij neer viel, maar de ultieme "jeeeee Disney"-grijns die we op onze gezichten hadden werd er alleen maar groter van. We begonnen met de Space Mountain achtbaan, die was best heftig, maar wel heel mooi! Daarna hebben we de parade bekeken, waar we nog een ultieme FAIL-actie van Tijgertje zagen. Hij liep op grote bounce-bounce-soort-van-schoenen, maar als je te hoog bouncet en je valt kom je daar dus niet op overeind. Jammer.. maar helaas. De parade was verder heel mooi, met weer hele hele hele blije blije blije muziekjes. En zeepgeur? Why?


Fantasyland was de volgende halte, waar we twee ultiem schattige attracties hebben bezocht: "Casey Jr.", een oud, aftands en langzaam stoomtreintje-achtige-"achtbaan", en Le Pais de Contes de Fees", een bootje waarbij je langs miniatuurdisneysprookjes vaart. Wat lief! "It's a Small World" ook nog bekeken, ik denk dat als je daar te vaak achter elkaar in gaat je er aardig psychopatisch weer uit kan komen. Het "Carnaval Festival"-effect, zeg maar. Na een grote beker warme chocolademelk zijn we naar de Peter Pan gelopen. Met grote verwachtingen hebben we een hele tijd in de rij gestaan.. voor een... tadaaa.... ritje van een minuut met het verhaal van Peter Pan in poppen uitgebeeld. Leuk, heel nostalgisch enzo, maar de wachttijd stond niet helemaal in verhouding waardoor je onrealistisch hoge verwachtingen opbouwt. "Hij gaat vast over de kop!", "Er is vast vuurwerk!", "Je mag vast op de foto met Kapitein Haak!", "Het is vast 3-D!!", "en met explosies!". Niet dus, maar het was al met al best leuk.



En toen was het alweer zeven uur, het park sloot met de "Candlebration", die eerst werd aangekondigd in gebrekkig oengaboenga-Nederlands. "Wai vaan Disneyleend kondigen aan daat die Keendulebreesjun in zien minoeten sal beegienen". Maar, dan heb je ook wat. Vlaggen, lichtjes, en volgens Mickey "the most special moment of all!". En dat elke avond, dat is natuurlijk wel heel speciaal en uniek!

Na de Keendelubreesjun zijn we via Main Street, dat nu heel mooi verlicht was, het park uitgelopen, waar het "koop! koop! geef geld uit! kom! koop!"-thema nog even wordt voortgezet in Disney Village. Winkeltjes, restaurantjes, bioscopen.. het kan niet op. We hebben lekker gegeten in Planet Hollywood en zijn toen weer teruggegaan naar het hotel, omdat ik ondertussen een enorme neusverkoudheid had ontwikkeld (waardoor ik trouwens wel uitstekend Frans met een echt Frans-neus-accent kon spreken..). Nog even wat gedronken in de "Saloon" en toen naar bed.

Dag 2 - Walt Disney Studios Park

Het was een wat druilerige dag, dus ik heb er ook geen foto's van omdat ik niet steeds panisch wil controleren of m'n camera niet nat is geworden.. Vandaag hebben we het Walt Disney Studios Park bekeken, dat ligt naast Disneyland en heeft te maken met de films, filmtechniek en allerlei andere Disney-dingen die ze denk ik niet meer op het park kwijt konden.

We begonnen met de Animagique show, waarin scenes uit Disneyfilms met poppen worden nagespeeld. Klinkt lame, maar is heel leuk omdat het met blacklight is en je dus alle mensen die de poppen (hysterisch) laten bewegen niet ziet. Echt heel grappig gedaan, met aanstekelijke muziekjes die de rest van de dag in je hoofd blijven zitten. Na Animagique zijn we naar "Moteurs...Action! Stunt Show Spectacular" geweest, waar ze lieten zien hoe ze stunts met motoren, auto's en grote explosies maken. Was heel leuk om te zien, vooral de auto waarvan het leek alsof hij achteruit reed maar waarvan de carosserie gewoon achterstevoren op het binnenwerk zat. De explosie op het eind was heel indrukkwekkend, hele hoge vlammen en je voelde gewoon de hitte!

Na deze show wederom warme chocolademelk gedronken (het was koud en m'n neus liep.. ) en in de "Armageddon" geweest. Wat. Is. Dat. Een. Bout. Attractie. Lief vond het helemaal geweldig, maar ik zie niet in hoe een intro-praatje van 20 minuten door een Franse Chinees die flauwe grappen maakt die steeds te laat worden ondertiteld in zes talen achter hem en daarna een ruimte waarin je zogenaamd in een space-station zit dat af en toe beweegt en waarin je op het laatst half getoast wordt door een enorme steekvlam die telt als "special effect" nou leuk kan zijn. Maar goed, wel weer gezien..

Next stop was de tramrit langs allerlei dingen die met film te maken haden. Sets, effecten, props, kostuums, etc. Heel leuk! De wachtrij duurde alleen zo lang, en er stonden zulke vervelende Nederlanders achter ons in de rij (die keihard Brigitte Kaandorp's liedje Wat is er Lekkerder dan Poepen moest gaan zingen.. the horror ) dat de rij zo mogelijk nog langer aanvoelde.. Maar de attractie was leuk en daar gaat het om. Na de trams snel door naar "Crush's Coaster". Dat is echt een hele leuke achtbaan! Je draait rond, gaat achteruit en vooruit, en je ziet mooie beelden uit Finding Nemo. Maar.. lief vond hem dan weer niet zo leuk. Smaken verschillen blijkbaar, en om iets te vinden dat we allebei leuk zouden vinden gingen we naar Cinemagique, een voorstelling waarin de hele filmgeschiedenis wordt belicht aan de hand van een mannetje dat in een film "verdwijnt". Echt heel grappig gemaakt.

Als laatste gingen we naar The Art of Disney Animation, waarin helemaal werd uitgelegd hoe een tekenfilm wordt gemaakt. Je kon er ook originele frames uit de Disneyfilms bekijken, en er was een soort voorstelling van de mooiste momenten uit alle Disneyfilms, heel leuk.

Lief had nog wat schetsen gekocht van oude Mickey Mouse-scènes, die hebben we nog even naar het hotel teruggebracht, zodat we op tijd weer terug waren in Disney Village voor Buffalo Bill's Wild West Show. Klinkt spectaculair, niet? Het was ook leuk! Een voorstelling met cowboys, indianen, een boel spektakel en muziek en lekker eten. Nouja, omdat ik zo verkouden was proefde ik niets, maar het was vast erg lekker.


's Avonds laat waren we weer in het hotel, waar ik met een boel neus-spray-achtig-spul en paracetamol een poging heb gedaan tot lekker slapen die jammerlijk mislukte. Stomme verkoudheid! Lief begon ondertussen ook te hoesten en kuchen, dat beloofde nog wat..

Dag 3 - Disneyland

Hoera! Weer mooi weer! Een hele dag om alles van Disneyland te bekijken. En omdat we zo ruim de tijd hadden konden we lekker uitslapen, relaxed ontbijten en rustig aan naar het park. We begonnen in Frontierland bij de Phantom Manor, een spookhuis dat echt heel mooi was gemaakt, vooral hoe je in het spookhuis komt was heel mooi, in een kamer die naar beneden beweegt en schilderijen die van normaal naar "eng" veranderen. Sommige dingen in het spookhuis kwamen ons erg bekend voor uit de Efteling, het viel ons wel vaker op dat de Efteling zich eigenlijk best goed kan meten met Disneyland.

Lekker door Frontierland gelopen, koffie gedronken toen op de Molly Brown een rondje gevaren om Big Thunder Mountain, die helaas buiten gebruik was. Het park is mooi aangelegd en dat zag je vanaf de boot extra goed. Wel weer jammer dat een seniele oude man besloot om de meeuwen uit z'n hand te laten eten. En nu is dat op zich niet zo erg, alleen hij stond naast mij, waardoor de meeuwen ook dachten dat ik iets had. Wat dus niet zo was. You do the math. Na melige Dixielandmuziekjes en een leuk rondje boot weer afgemeerd en doorgelopen naar een beetje een leeg hoekje van het park. Normaal is het daar erg druk door Big Thunder Mountain, maar die werkte dus niet. Maar.. er stond wel een grappig orkestje op te treden met Minnie en een of andere heks i.v.m. Halloween. Was een leuke voorstelling met mooie muziek, waarnaar we weer verder gingen richting het stukje Frontierland waar ze het helemaal ultiem in Halloweenstijl hadden ingericht. Ze hadden zelfs de "evolutie" van de Pumpkin-Men uitgebeeld die je overal zag.

Adventureland lag daarna op de route, waar we het boomhuis van de familie Robinson hebben beklommen (ik ken er alleen de EO-serie van, niet de Disneyfilm?), de Arabische gebouwen van Alladin hebben gezien, en ook het Piratenschip van Kapitein Haak en de grotten van Peter Pan hebben bekeken. Lekker in de zon nog een broodje gegeten, en toen zijn we naar het kasteel van Doornroosje gewandeld waar we de draak en de glas-in-lood ramen van Doornroosje hebben bekeken. En natuurlijk de vele.. vele.. vele winkeltjes in/om het kasteel. Het Walhalla voor elke Disney-fan, met Mickey flesopeners, broodroosters, kurken, pennen, onderbroeken, Wall-E kleurpotloden, Belle-jurken, Sneeuwwitje-schoenen, Goofy-mutsen.. en huilende kinderen omdat ze natuurlijk niet alles mogen hebben van hun ouders. Arme kindjes.


Nadat we de sprookjesattracties van Pinokkio en Sneeuwwitje hadden gedaan zijn we teruggelopen naar Main Street om de parade nog een keertje te zien, dit keer zonder volwassenen die vlak voor je gaan staan en kinderen die je omduwen. En natuurlijk aan de andere kant van de straat, om de wagens nu eens van de andere kant te bekijken. Geen omvallende Tijgertje dit keer, wel een giraffe die zogenaamd zelf bewoog. Maar waar je wel iemand onder zag lopen. Zogenaamd in camouflage-schutkleuren. Wat een optische illusie!


De parade was weer leuk, maar we hadden ook nog een groot stuk van Discoveryland dat we nog niet hadden gezien. We begonnen met de Buzz Lightyear, waar je vanuit je karretje op doelen moet schieten. Zoals bij alle schietspelletjes ben ik weer eens royaal door m'n lief verslagen.. maar leuk was het wel. Vlak daarna natuurlijk weer een winkeltje (wat anders) waar je de laserguns kon kopen. Wat ben ik blij dat ik er niet met kinderen was, zo vaak "nee" zeggen op een dag wordt ook vermoeiend denk ik. Na de Buzz Lightyear de StarWars-Star Tour simulatie in. Was leuk, vooral het moment dat lief een officiele waarschuwing kreeg dat er niet gefilmd mocht worden. De ride werd zelfs even stopgezet! Ouch. Maar buiten stond alleen "No Flash Photography", dus we dachten dat filmen wel kon. De Fransman, of meer Franspuber, vond echter van niet en kwam er zelfs na de rit nog even op terug. Zeur. Als laatste was er in Discoveryland nog de "Honey I Shrunk The Audience". Mjah. Als je in Londen al een goede 3D-film hebt gezien bij IMAX dan valt dit nogal, tja, tegen. Vooral het feit dat de audio in het Frans was, en dat mensen die geen Frans verstaan koptelefoontjes konden opzetten. Doe dan alles via koptelefoontjes, zodat het Frans er niet alsnog doorheen blèrt. Het is een erg verouderde attractie volgens mij, en de 20 minuten reclame vooraf van Kodak maakt het er ook niet beter op.

Als laatste zijn we nog even door wat winkeltjes gelopen, heb ik m'n lief nog een mooie schets van Mickey in Fantasia cadeau gegeven en hebben we de Candlebration nog een keertje gezien. 's Avonds hebben we gegeten bij Cafe Mickey, waar we nog op de foto zijn geweest met Goofy, Mickey en Pluto. Gepetto was er ook, maar daar wilde niemand mee op de foto, arme man. We zagen nog meer "B-figuren", de wasbeer uit Robin Hood en de muizen uit Cinderella liepen er ook nog rond, maar, kinderen zijn hard, niemand wilde met ze op de foto. "Die ken ik helemaal niet mam, daar hoef ik niet meer op de foto". En daar konden ze het mee doen.

In de Saloon van het hotel nog even wat gedronken, en geluisterd naar de countryzanger die verzoeknummers deed. Tip: Als je niet kan improviseren, neem dan geen verzoeknummers aan. Ik heb nog nooit zo'n valse impressie van "Hound Dog" gehoord, al zullen de dronken Engelsen er niet zoveel last van hebben gehad, die zaten uitbundig te klappen. Maar ze klapten ook om de barman. En om de bar. En voor hun bier.

Dag 4 - Naar huis

De laatste dag hebben we lekker lang uitgeslapen, lekker langzaam ontbeten en hebben we de laatste foto's gemaakt en souvenirs gekocht. Omdat we allebei zo verkouden en niet helemaal lekker waren zijn we op tijd weer naar huis gegaan. Dachten we, want, jaja, daar was Antwerpen weer! 2 uur in de file en geen idee of het nou aan een ongeluk, de spits, of Belgen in het algemeen lag. Uiteindelijk bij een McDonalds langs de weg maar wat gegeten en 's avonds rond half tien waren we pas thuis, terwijl we om 2 uur 's middags weg waren gegaan. Ouch.

Maar - we hebben een superleuke tijd gehad en ons nieuwe voornemen is om alle Disneyfilms weer een keertje te gaan kijken. Whooo - the magic ;-)