Ja, waar was ik ook al weer.

Goedemorgen, koffietijd! Tijd om mezelf terug te vinden, ja. Een nieuw huis, een nieuwe studie, een brand new day op mijn yellow road. Toch? Ik probeer het. Oude vrienden die ik niet meer hoor. Nieuwe vrienden waar het leuk mee is, leuk mee pokert, leuk mee filmkijkt, leuk mee ouwehoert. Nieuwe voornemens, nieuwe verwachtingen. Waar ik ben gebleven? Ik zoek en zoek en soms raak ik de weg een beetje kwijt. Geniet ik nou van zo’n immens leuke nachtloze tot de ochtend durende avond of heeft dat nu ben je de hele dag brak-ziejewel-stemmetje (hoor ik mijn moeder?) toch gelijk? Wil ik alles en van alles te veel en doe ik niks en van alles te weinig. Blijf ik hangen waar ik niet hangen wil, wil ik pas dingen als het een stom moment is. Denk ik teveel na, of te weinig en gaat het daarom niet altijd zoals ik wil. Ik weet wel wat ik wil, maar ‘doe het dan ook’ is zo makkelijk, ‘ziejewel’ zo logisch en ‘logisch toch’ zo krom. Camera uit het stof, pannen in de weer, neus in de wind en mensch, durf te le-ven. “Laten wij het maar proberen” – om met Finkers te spreken.

Dag fok, dag MSN.
Blogspot blijft aan. U hoort van mij!