25 september 2005

Fijnheid.

Je zou toch verwachten dat na zo'n leuke zomer en nu met de start van het nieuwe jaar (en mijn laatste in Groningen) de inspiratie voor het schrijven ook weer exponentiëel toe zou nemen.
Maar helaas :') het was te verwachten. Door alle drukte kom ik er gewoon niet aan toe. Of, zoals Dokter Phil in al zijn gezond-verstand-wijsheid zou zeggen, ik maak er geen tijd voor. Want er schijnt zoiets te zijn als het stellen van prioriteiten en de dingen die je eigenlijk belangrijker vindt het éérst te doen.

Het laatste jaar dus. Stampen, hard werken, heen en weer pendelen tussen school, thuis en vriendje. Scriptie, papers, transcriptions en essays. En niet te vergeten: werk.

Maar toch vind ik het leuk. En nu het weer wederom temperaturen aanneemt die een gemiddelde Lotte wèl kan verdragen, nu de blaadjes weer van de bomen vallen en ik dus eindelijk weer leuke kleren aankan verbetert mijn humeur aanzienlijk. Nogsteeds humoungously in love met mijn meneer en na de fijnste vakantie ooit is het weer wennen elkaar niet zo veel meer te zien. Maar hij zit tenminste niet meer in Kenia ;) gelukkig maar. Ik ben veel te blij met hem om hem weer zo lang te moeten missen.

Tot slot, na dit niet bijster samenhangende stukje, nog wat dingen die ik me afvraag.

  • waarom gaan vogels die op elektriciteitsmast-draden gaan zitten altijd zo dicht mogelijk bij de electriciteitsmast zelf zitten?
  • waarom is station Amersfoort het koudste station van Nederland?
  • waarom is het leven toch zo mooi in de herfst :)
adieu :)

1 opmerking:

Anoniem zei

He! Die vogels zitten waarschijnlijk het dichts bij de elektriciteitsmast omdat daar de draden het minste heen en weer waaien. Denk ik zo. Correct me if I'm wrong.

xxx