Hah, ik heb er weer zin in. Een stukje schrijven. Een riedeltje typen. Een verhaaltje neerpennen.

Mijn verjaardag, twee dagen geleden, was fijn. Mooi weer, gezelligheid, en mooie cadeautjes: een steuntje in de rug van paps en mams voor m'n ticket naar Peru, een mooie pennenset, lieve kaartjes van iedereen, een cute knuffelschaap, en in december krijg ik het cadeau van m'n lief: een heel bijzonder etentje bij de Librije.

Ik vind uit eten gaan geweldig, lekker genieten van eten wat door een ander (meestal) (en hopelijk) vakkundig is klaargemaakt, en de Librije, waar ik al twee keer eerder heb gegeten met m'n ouders, is echt een toprestaurant. Het fijnste eraan vond ik echter dat het geen chique bedoening is, geen gebral en gezever over hoe fruitig droog zwavelig de wijn wel niet afdrinkt en hoe lang de exquise ierse runderen wel niet gehuppeld hebben voordat ze zo mals werden. Gewoon heerlijk eten, daar gaat het om. En het mag dan duur zijn, voor mij is het net zo bijzonder daar te eten als een weekend weg te gaan, het is net hoe je het bekijkt.

Gisteren kreeg ik op mijn werk van mijn collega's voor m'n verjaardag nog een reisgids over Peru en weer zo'n lieve kaart met berichtjes van iedereen. Aangezien ik alleen de zaterdagen werk en lang niet alle collega's regelmatig zie vond ik het heel lief om van iedereen iets te lezen. De reisgids besteed een heel hoofdstuk aan de stad waar ik naartoe ga, dus in mijn pauze heb ik al flink bijgelezen over Ayacucho.

Verder heb ik het deze week weer eens aangedurfd kruidenplantjes in m'n keuken neer te zetten. Mijn experimenten met die plantjes aardden vroeger steevast uit in verdroogde verdorde plantjes. Nu kreeg ik de tip van een collega om eens plantjes op de markt te kopen in plaats van de supermarkt. Nou, ze waren al een stuk goedkoper, voor zes euro heb ik nu grote potten vol basilicum, rozemarijn en peterselie. Ik ben benieuwd! Als iemand nog tips voor de verzorging heeft: graag!

Ter afsluiting nog even twee sites die ik wil spammen: via Maanzand kwam ik op het geweldige weblog PassiveAgressiveNotes.com, waar ik enorm om moest lachen omdat het zo herkenbaar is. Hier in huis hangen ook regelmatig briefjes en de kreten op het whiteboard zijn ook niet altijd even aardig. Op het werk het zelfde verhaal: "kopjes overleven beter in de vaatwasser dan op het aanrecht" en "het gele doekje houdt niet van de WC" waren de laatste aanwinsten. De meneer achter Maanzand is samen met zijn lief vervolgens een Nederlandse versie gestart van dit project, namelijk Waar Is Mijn Melk. Geweldig!